شرط فاسخ در حقوق ایران با نگاهی به آراء محاکم بخش اول

 

شرط فاسخ از جمله شروط رایج و صحیح در قراردادها می‌باشد . قبل از تحقق معلق علیه شرط فاسخ عقد مقرون به چنین شرطی در وضعیت قوه به سر می‌برد یعنی پتانسیل انحلال را دارد اما این وضعیت موجب نمی‌شود تعهدات مندرج در عقد نادیده گرفته شود.

یعنی تا زمانی که معلق علیه محقق نشده تعهدات عقد پابرجاست و نیروی الزام آور عقد گریبانگیر متعاقدین می‌باشد . در فرض عدم تحقق معلق علیه در مهلت معینی که با تراضی طرفین مشخص می‌گردد عقد مقرون به شرط فاسخ تمام آثار خود را بروز می‌دهد و شرط فاسخ به منزله شرط نانوشته خواهد بود.

 جهت تماس با آقای وکیل پایه یک دادگستری علیرضا شیشه گر میتوانید در لینک شماره همراه و آدرس دفتر ایشان را مشاهده کنید 

اما بعد از تحقق معلق علیه شرط فاسخ قرارداد منحل و آثار آن قطع می‌گردد اثر مهم و ذاتی شرط فاسخ همین انحلال قهری قرارداد به دنبال وقوع معلق علیه است می‌باشد که ناشی از تراضی طرفین در زمان تشکیل قرارداد می‌باشد. شرط فاسخ که به آن شرط تحلیلی یا شرط انفساخ قراردادی نیز اطلاق می‌شود ، در زمره شروط صحیح بوده و به هیچ وجه مانع از ایجاد آثار عقد نمی‌گردد و تا زمانی که معلق علیه واقع نشده تعهدات ناشی از آن قابل مطالبه است‌.

مدرسه حقوق : تلخیصی از مقاله آقایان عبدالرسول دیانی و عباس میرشکاری